Βιβλιοαυτοκίνητο

   Κινητή Βιβλιοθήκη, η Βιβλιοθήκη που πάει να συναντήσει το κοινό της

   Μεγάλωσα σε ένα ημιορεινό χωριό της Ελληνικής υπαίθρου. Από μικρό παιδί θυμάμαι, μαζί με τα άλλα παιδιά του χωριού, τρέχαμε να δούμε από κοντά τα λιγοστά την εποχή εκείνη αυτοκίνητα, που θα μας έκαναν την τιμή να περάσουν από το χωριό μας. Θέλαμε να μάθουμε τι άραγε έκρυβαν στο εσωτερικό τους και λαχταρούσαμε μήπως κάτι από τα προϊόντα τους θα έφθανε και σε μας τα παιδιά.

Τότε ήταν που στις παιδικές μου φαντασιώσεις έβλεπα ένα φορτηγό αυτοκίνητο γεμάτο βιβλία για παιδιά να σταματάει έξω από το σχολείο μας και να μας τα μοιράζει... Δυστυχώς, η σκηνή αυτή έλαβε χώρα μόνο στα παιδικά μου όνειρα. Ευτυχώς όμως είκοσι χρόνια αργότερα, όταν άρχισα να εργάζομαι ως βιβλιοθηκάριος, βρέθηκα εγώ μέσα σε εκείνο το φορτηγό αυτοκίνητο, το γεμάτο βιβλία, που σταματάει έξω από τα σχολεία και μοιράζει βιβλία στα παιδιά. Δε χρειάζεται να πω πόσο ευτυχής ένοιωσα τότε και πόσο χαρούμενος νοιώθω κάθε φορά που ανοίγω την πόρτα του Βιβλιοαυτοκινήτου να μπουν και να διαλέξουν βιβλία οι μαθητές των Σχολείων.

   Κινητές Βιβλιοθήκες ονομάζουμε τα βιβλιοαυτοκίνητα που επισκέπτονται την ελληνική περιφέρεια και δανείζουν βιβλία και άλλο έντυπο και μη έντυπο υλικό, σε περιοχές οι οποίες βρίσκονται μακριά από μόνιμες δανειστικές βιβλιοθήκες. Με τον τρόπο αυτό οι Κινητές Βιβλιοθήκες δίνουν την ευκαιρία στους κατοίκους της περιφέρειας να διαβάσουν, να ενημερωθούν και να ψυχαγωγηθούν.

   Ο θεσμός των Κινητών Βιβλιοθηκών πρωτοεμφανίστηκε το 19ο αιώνα στην Αγγλία και στις αρχές του 20ού αιώνα στις Η.Π.Α. Οι πρώτες κινητές βιβλιοθήκες ήταν ιππήλατες άμαξες και εξυπηρετούσαν όχι μόνο το κέντρο του χωριού, αλλά και το κάθε σπίτι χωριστά. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο εμφανίσθηκαν ειδικά κατασκευασμένα οχήματα, τα λεγόμενα βιβλιοαυτοκίνητα. Η Κινητή Βιβλιοθήκη είναι ένα στοιχείο του δικτύου εξυπηρέτησης της Κεντρικής Βιβλιοθήκης, που προέκυψε από την προσπάθεια προσέλκυσης περισσοτέρων αναγνωστών και διάδοσης όσο το δυνατόν περισσότερο του βιβλίου σε χώρους, όπου οι κάτοικοι δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε βιβλιοθήκες. Τέτοιοι χώροι είναι είτε οι συνοικίες μεγαλουπόλεων, που είναι απομακρυσμένες από την Κεντρική Βιβλιοθήκη του Δήμου τους, είτε τα χωριά και οι κωμοπόλεις στην ύπαιθρο χώρα, όπου δεν υπάρχει τοπική Βιβλιοθήκη.

Ναύπακτος 1997

Γιάννης Χαλάτσης,   Βιβλιοθηκονόμος.