Ομιλία στην τιμητική εκδήλωση για τον ζωγράφο Γιάννη Αρτινόπουλο
Είναι τιμή μου και χαρά μου που βρίσκομαι απόψε ανάμεσά σας για να πω λίγα λόγια για έναν ζωγράφο που συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες καλλιτεχνικές προσωπικότητες του εικαστικού χώρου. Αλλά κυρίως γιατί αναφερόμαστε στο έργο ενός σεμνού και ευγενικού ανθρώπου που με τα έργα του και το ήθος του τιμάει την πόλη μας.
Επειδή στο ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί αναφέρεται με λεπτομέρεια στη ζωή του δεν θα σταθώ καθόλου σε αυτές τις πληροφορίες.
Θα πω μόνο ότι, αν ο κ. Αρτινόπουλος δεν σπούδαζε στο Βέλγιο όπου βρέθηκε στον δρόμο του ο σπουδαίος σουρεαλιστής ζωγράφος René Magritte ίσως να μην γινόταν αυτός ο καλλιτέχνης που γνωρίζουμε σήμερα.
Επίσης, θα συμπλήρωνα ότι αν δεν γύριζε μόνιμα στη Ναύπακτο ίσως το πλήθος των έργων του και τα χρώματα των πινάκων του να μην ήταν τόσο πλούσια, γοητευτικά και λαμπερά.
Συνέντευξη με την ποιήτρια Μαρία Σφήκα
Η Μαρία Σφήκα γεννήθηκε το 1969 στη Λαμία. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Με την ποίηση ασχολείται από μικρή ηλικία. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά(«Φθιωτικός λόγος», «Εμβόλιμον», «Έκφραση», «Τετράμηνα» και άλλα), καθώς και σε συλλογικές εκδόσεις ποιητών της Στερεάς Ελλάδας. Έχουν παρουσιαστεί επίσης στο Συμπόσιο Ποίησης της Πάτρας.
Στα γράμματα εμφανίστηκε επίσημα το 2006 με την πρώτη της ποιητική συλλογή, τον «Υποκειμενικό Κήπο», και το 2011 ακολούθησε η δεύτερη, με τον τίτλο «Εισαγωγή στις πονηρίες της χαράς» (Εκδόσεις Οιωνός).
Ο απελευθερωτικός αγώνας του ΄21 στη Δυτική Ελλάδα
Η Δυτική Στερεά Ελλάδα ήταν από τις πρώτες περιοχές που ξεκίνησε ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821 αλλά η περιοχή κατέληξε να απελευθερωθεί την τελευταία στιγμή, λίγο πριν την ανακήρυξη της Ελλάδος σε ελεύθερο κράτος, το 1929.
Ένα σημαντικό μνημείο στο Ξηροπήγαδο
Στα όρια των δημοτικών διαμερισμάτων Ξηροπηγάδου και Δάφνης, λίγα μέτρα νότια του κόμβου της νέας περιφερειακής οδού με την εθνική οδό Ναυπάκτου-Ιτέας υπάρχει ένα σημαντικό μνημείο, γνωστό ως «μύλος του Μακρή». Πρόκειται για βιοτεχνικό εργαστήριο που λειτούργησε από την εποχή της πρώτης Ενετοκρατίας στη Ναύπακτο (1407-1499). Χαρακτηριστικό του εργαστηρίου αυτού είναι το τεχνητό αυλάκι, μέσα από το οποίο το νερό μεταφέρεται στο μύλο από την κοίτη του ποταμού Μόρνου.
Γιάννης Αρτινόπουλος
Ο Γιάννης Αρτινόπουλος γεννήθηκε στη Ναύπακτο το 1940 και από 12 ετών βρέθηκε στο Βέλγιο. Εκεί σπούδασε αρχιτεκτονική και ζωγραφική και παρακολούθησε μαθήματα κεραμικής και της τέχνης του σμάλτου.
Το 1966 αποφοίτησε από τη σχολή ζωγραφικής του διακεκριμένου Βέλγου ζωγράφου Marcel Hastir. Εκεί γνώρισε τους μεγάλους ζωγράφους Ρaul Delvaux, Jean Brusselmans, Εdgard Tudgat, Rene Wilquet και Gust Kulche.
Δημήτριος Παπαχαραλάμπους
Γεννήθηκε στη Χόμορη Ναυπακτίας το 1895. Από την ηλικία των 12 χρόνων μετανάστευσε στην Αμερική, πτωχός αλλά αγωνιστής με την απόφαση να προκόψει με την εργασία του στη δεύτερη αυτή πατρίδα του. Το 1912 επέστρεψε προσωρινά, για να εκπληρώσει το προς την Πατρίδα του χρέος της στρατιωτικής θητείας, έλαβε δε μέρος στις μάχες του απελευθερωτικού αγώνα κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων.
Παράλληλα με την επαγγελματική του ενασχόληση επέτυχε την πνευματική και ηθική του καλλιέργεια, στην οποία ανταποκρίθηκε, εδώ και στην Αμερική, με τις εισφορές του σε σχολεία, εκκλησίες και άξια υποστήριξης δοκιμαζόμενα άτομα, με έργα ευποιϊας.
Περί ονοματοθεσιών δρόμων
Περί ονοματοθεσιών δρόμων
Πόλη είναι η προβολή της κοινωνίας πάνω στο έδαφος. Οι δρόμοι, οι πλατείες και οι ελεύθεροι χώροι μιας πόλης είναι οι άξονες πάνω στους οποίους κινούνται οι κάτοικοί τους. Η ονοματοθεσία των συνοικιών, των δρόμων και των πλατειών μιας πόλης είναι απαραίτητη διαδικασία για να οργανώσουμε και να διαβάζουμε το φυσικό της περιβάλλον. Παράλληλα, με την ονοματοθεσία μας δίνεται η ευκαιρία να απεικονίσουμε και να προβάλουμε την ιστορία του τόπου μας.
Κώστας Οικονόμου
Το όνομα του Κώστα Οικονόμου είναι συνδεδεμένο κυρίως με την Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη, στην οποία υπηρέτησε εικοσιτέσσερα χρόνια και συνέβαλε αποφασιστικά στην οργάνωση, και την επέκτασή της. Το πάθος του Κώστα Οικονόμου ήταν η Παπαχαραλάμπειος Βιβλιοθήκη. Όσοι τον γνώρισαν εντυπωσιάστηκαν από αυτό του το πάθος και την αφοσίωση.
Ευθύμιος Βαρδακουλάς, ο γιατρός των φτωχών
Ο Ευθύμιος Βαρδακουλάς υπήρξε γόνος παλαιάς οικογένειας Ναυπακτίων, της οποίας μέλη συναντώνται, εγκατεστημένα στην πόλη μας, αμέσως μετά την απελευθέρωσή της από τον οθωμανικό ζυγό, το 1829. Συμβολαιογραφικές πράξεις, κατά τη μόλις μετά την απελευθέρωση εποχή, όπως και πίνακες των μαθητών του πρώτου αλληλοδιδακτικού σχολείου Ναυπάκτου, εμφανίζουν την οικογένεια Βαρδακουλά ήδη αποκαταστημένη στην πόλη μας και μάλιστα με ικανή οικονομική επιφάνεια, ενώ τέκνα της ξεχωρίζουν ως μαθητές.
Παρουσίαση του ενεργού Ναυπακτιακού Τύπου
Τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια παρατηρείται ζωηρή και δυναμική παρουσία του Τοπικού Tύπου στη χώρα μας. Η ανάπτυξη αυτή του Τοπικού μας Τύπου οφείλεται κυρίως στο γεγονός, ότι σε αυτόν αποτυπώνεται κατά κανόνα η κοινή γνώμη. Η κοινή γνώμη, για τους γνωστούς λόγους της πολιτικής ιδιορρυθμίας στη χώρα μας, ασκεί την επίδρασή της στη διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής στον περιορισμένο χώρο της Επαρχίας. Φυσικά αυτή είναι η μία άποψη της δυναμικής του Τοπικού Τύπου, γιατί αυτός δεν είναι μόνο εκφραστής, αλλά και συνδιαμορφωτής της κοινής γνώμης.
Κατασκευή πεζοδρομίων κατά μήκος της οδού Θέρμου
Πέρασαν 40 περίπου χρόνια από τότε που χαράχτηκε και ασφαλτοστρώθηκε ο δρόμος Θέρμου, που ενώνει την πόλη της Ναυπάκτου με τα δυτικά προάστιά της, το Λιοστάσι, τη Μαμουλάδα, την Αφροξυλιά, τη Βελβίνα, τα Πιτσινέικα και τη Βλαχομάνδρα. Η διάνοιξη του δρόμου αυτού ήταν μια από τις σοβαρότερες προϋποθέσεις για την οικιστική ανάπτυξη των Βορειοδυτικών περιοχών γύρω από την πόλη της Ναυπάκτου. Εκατέρωθεν από την οδό Θέρμου υπήρξε αλματώδης οικιστική ανάπτυξη με αποκορύφωμα τα δυο συγκροτήματα εργατικών κατοικιών. Έτσι λοιπόν τα τελευταία τριάντα χρόνια προστέθηκαν στην περιοχή περισσότερες από 350 κατοικίες και περίπου δύο χιλιάδες μόνιμοι κάτοικοι.
Δραστηριότητες Κινητής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου το σχολικό έτος 2003-04
Η Κινητή Βιβλιοθήκη της Παπαχαραλαμπείου Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου που βρίσκεται πλέον στο τέταρτο έτος της λειτουργίας της κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2003-2004 διένυσε 12.120 χιλιόμετρα και πραγματοποίησε 75 επισκέψεις σε 28 Γυμνάσια και Λύκεια του νομού Αιτωλοακαρνανίας και 3 Γυμνάσια-Λύκεια της επαρχίας Δωρίδας του νομού Φωκίδος πραγματοποιώντας τέσσερις κύκλους επισκέψεων κατά τη διάρκεια των οποίων δανείσθηκαν 3.812 βιβλία & CDs σε 2500 μαθητές και εκπαιδευτικούς των 31 αυτών σχολείων. Η δυσκολία πρόσβασης του βιβλιοαυτοκινήτου σε στενούς και πολυσύχναστους δρόμους αστικών περιοχών του Αγρινίου και του Μεσολογγίου στερεί τη δυνατότητα επίσκεψης σε περισσότερες σχολικές μονάδες της περιοχής.
Για τον Γιάννη Βαρδακουλά
Η πνευματική εκδήλωση του περασμένου Σαββάτου, 18 Μαρτίου, για τον συμπολίτη μας κ. Γιάννη Βαρδακουλά, στον Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα, με οργανωτές τους μαθητές, τους καθηγητές και τον λυκειάρχη, μου δίνει την ευκαιρία, να τους συγχαρώ .
Η Εμποροπανήγυρη της Ναυπάκτου
Η εμποροπανήγυρη της Ναυπάκτου άρχισε να πραγματοποιείται το 1867 ως ζωοπανήγυρη, γύρω από την οποία δημιουργήθηκε σιγά – σιγά και εμπορική πανήγυρης.
Το φθινόπωρο, όταν τα ζώα κατεβαίνουν από τα ορεινά είναι παχιά και προσφέρονται για πώληση, ανταλλαγή αλλά είναι και εποχή για τη σπορά των αγρών, αλλά και τη σύναψη συμφωνιών ενοικίασης λιβαδιών και λοιπών δικαιοπραξιών μεταξύ των κτηνοτρόφων και των γεωργών.
Σκέψεις και προτάσεις για την πολιτιστική αξιοποίηση του κάστρου μας
Η Ναύπακτος έχει πολλά περιθώρια και πλεονεκτήματα για πολιτιστική και αισθητική ανάπτυξη.
α. Το κάστρο της είναι από τα ωραιότερα της Ελλάδας και αποτελεί εκτός από ιστορικό μνημείο και στολίδι.
β. Είναι πλούσια σε μύθους, ιστορία και πολιτιστική παράδοση. Συνδέεται με την κάθοδο των Δωριέων, τους μύθους του Ηρακλή, τη λατρεία της Αφροδίτης και του Ποσειδώνα, τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, την Επανάσταση του Εικοσιένα, τους Σουλιώτες.
Καψοχώρι Βελβίνας
Είναι ένας παλιός οικισμός της Βελβίνας που δημιουργήθηκε στις αρχές του 1890 από κτηνοτρόφους των ορεινών χωριών της Ναυπακτίας ως χώρος χειμαδιού. Συγκεκριμένα τέσσερα αδέλφια Καρανίκα και ένας ξάδελφος τους από την Παλούκοβα (Λεύκα) ήταν οι πρώτοι που εγκαταστάθηκαν.
Βιογραφίες Ναυπακτίων
Νικόλαος Λούρος: Γιος του Κ. Λούρου, Αραχωβίτη την καταγωγή. Μετά τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, συνέχισε στα Πανεπιστήμια της Βέρνης, της Βιέννης, του Μονάχου και του Βερολίνου. Με την επάνοδό του εκλέχτηκε το 1935 τακτικός καθηγητής στην Ιατρική Σχολή, στην οποία δίδαξε μέχρι το 1965, ενώ το 1966 αναδείχτηκε σε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, γενόμενος Πρόεδρος της το 1976.
Γεώργιος Βασιλείου Μπαρμπαγιάννης
Γεννήθηκε στο Ριγάνι Ναυπακτίας Αιτωλοακαρνανίας, την 6η Αυγούστου 1912 και ήταν ο πρωτότοκος γιος του πολύτεκνου παπά-Βασίλη, ιερέα Ριγανίου.
Στα δύσκολα εκείνα χρόνια, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, κατάφερε να τελειώσει το Γυμνάσιο. Δραστήριος, ευφυής, ανήσυχος και δημοκρατικός όπως ήταν από πολύ νέος ασχολήθηκε με τα κοινά. Το 1941 έλαβε ενεργά μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέχρι το 1944, ως ενεργό και δραστήριο μέλος του Ε.Α.Μ.